EU = bullshitbingo

I går var leiaren for EU-utsendinga til Tyrkia, Marc Pierini,
på Bogazici for å halde tale om eventuelt Tyrkisk
EU-medlemskap. Det er noko av det mest provoserande eg har
vore med på på lenge, lenge. Me kom ein time for seint, men
Pierini kom likevel med sjokkerande mange drøye ting då han
svarte på spørsmål frå salen. Nokre døme:

1a) I EU-kommisjonen bryr me oss ikkje om nasjonalitetar.
Så lenge me er EU-borgarar, har det inga tyding. Og i EU-parlamentet er partia organisert ut i frå ideologi, og ikkje ut i frå 
nasjonalitet, noko som understreker dette (særleg!!!). 

1b) (2 minutt seinare) Om Tyrkia blir med, vil storleiken på
landet ha ei stor tyding. Dei vil sannsynlegvis få ein stor del
av politikarane i EU-parlamentet, og det vil bli problematisk
for dei andre landa. Dette jobbar me med å finne ei løysing på 
(=nasjonalitet speler ei rolle).

2. Irland svarte nei til Lisboa-traktaten fordi dei ikkje skjønner
kor bra EU er. Dette er dei nasjonale politikarane si skyld. Kvar 
gong noko går dårleg, skuldar dei på EU. Kvar gong noko går 
bra, tek dei æra sjølv. Det gjer demokrati-aspektet vanskeleg
(jævla elitist! (unnskyld banninga, men det er på sin plass for ei
så udemokratisk haldning))

3. Heldigvis har "the business" skjønt kor mykje folk tener på
EU. Dei er stort sett sterke støttespelarar, og det sett me pris på.

4. Folk tek godene ved EU for gitt, og gidd ikkje ein gong røyste
ved EU-val. Me har gitt både fred og høve til å reise utan
passkontroll. Eg skjønner ikkje kvifor ikkje folket er meir glade.

5. På dette tidspunktet reiste spanske, tøffe Antonio seg opp
og sa "Men kvifor stiller de så høge krav om demokrati til
Tyrkia, når EU er ein så udemokratisk union?" (Halvparten
av salen var gamle menn i dress, så eg turde ikkje seie noko
sånn.. Takk, Antonio!)

Svaret han kom med var byråkratiske bortforklaringar.
Men salen lo og nikka til spørsmålet til Antonio, så det hadde
sin effekt, heldigvis. Eg har sjeldan vore meir stolt av å
vere utanfor EU enn eg var i går...